Lipi’s zegje 04/22

Gepost op:

Alles is relatief.

Corona is helemaal niet meer hot in ’t nieuws, Ukraïne houdt iedereen bezig maar hoe lang nog? Poetin lijkt me ondertussen geestesziek, of hij houdt zichzelf en iedereen rondom hem in de waan. Zelenski lijkt voor iedereen sympathiek en Macron neem teen zwaai van jewelste om Le Pen van zijn rug te schudden. Onze oude tanks en hauwitsers worden van onder ’t stof gehaald alsof die het verschil kunnen maken en onze regering houdt zich helemaal niet aan de milieuwetten die ze zelf opstelden. Is alles tegenwoordig terug te leiden tot geldgewin, commerce ten koste van? Oorlog is je puurste waanzin, geldverspilling en verderf van de menselijke ziel, dat is de echte realiteit. En ondertussen…. Doen wij gewoon maar voort. Toch willen we helpen en we stuurden een mailtje naar de internationale gymfederatie, ook naar de onze in kopie, ook naar de Ukraïnse gymfederatie om te melden dat onze trainingshal en onze woning open staat voor de atleten uit dit geteisterd land. We kennen die mensen van op World Cups en Ek’s en Wk’s. Meestal wat teruggetrokken maar altijd vriendelijk knikkend. Praten is soms wat moeilijk vanwege taalbarrières. Enkelen konden al in Duitsland terecht blijkt uit een recente teruggestuurde mail en men zou bekijken of we in Beveren ook de ongelukkige geterroriseerde sportievelingen met hun coaches mogen verwelkomen. De internationale federatie liet al weten dat ze ons enorm dankbaar zijn voor het voorstel en dat zij de nodige stappen zullen ondernemen om atleten eventueel tot bij ons te brengen. Wordt vervolgd….

Het Wilhelmina voor onze Belgen.

Ja, we spreken over onze deelname in Alkmaar aan de Dutch Open International halverwege vorige maand.  Heel wat landen tekenden present. Van Portugal, Spanje, naar Duitsland, Engeland, Canada en nog wel een paar hoor. Wij Belgen wilden er kijken wat Corona had aangericht bij de jeugd en wie er present was van de echte concurrenten van World Cups en Europese en Werelkampioenschappen. Vooral Duitsland, Spanje en Portugal bleken met hun toppers afgezakt. De Fransen waren er met een flinke jongeren en juniorendelegatie. Ook zij imponeerden in deze leeftijdsklassen. Onze kleintjes waren nog wat overdonderd, maar onze gevestigde en ervaren jumpers tekenden een mooi parcours uit. Onze oudsten gingen voor een finaleplaats en het was Darwin die deze mocht doen. De drie anderen maakten net dat ultieme foutje om buiten de eerste acht te arriveren. Darwin werd eervol zesde in deze luxebezetting. Ook onze seniores dames wilden wel eens een finale proeven en het was onze Augie die ook met een zesde plaats ging lopen. Het synchroonspringen, herinner u nog dat wij op het jongste wereldkampioenschap tiende werden, moest nog komen en daar wilden ook wij schitteren. Je moet met twee zijn, zo goed als perfect ’t zelfde uitvoeren op ’t zelfde tijdstip, mooi springen en een behoorlijk moeilijke reeks springen.

Duitsers en Spanjaarden.

Twee van die volkeren die nooit afgeven. Beiden waren ook wel eens in de geschiedenis een paar keer langs geweest en in Alkmaar waren deze klasbakken dan ook onze grootste concurrenten. Op de World cup enkele jaren terug snoepten de Duitsers (dezelfde als toen) ons nog als laatste koppel in de cup nog een finaleplaats af. Nagelbijten dus. Deze keer hadden Simon, altijd hij weer, en Florian enkele weken voordien uitgemaakt dat zij een koppel zouden vormen. Simon heeft alle hoeken van de trampoline gezien tijdens de wedstrijdreeks maar wist zich uitermate steeds weer her uit te vinden om in het toestel te blijven, schroeven, salto’s en strek – en hoekfases respecterend om de figuren die Florian uitvoerde optimaal te volgen en bij te sturen. Hun synchronisatie was subliem en meteen ook goed voor een nieuw Belgisch record in deze discipline. Dan maar de concurrentie blijven bekijken en afwachten wat hun score waard was. Nog vijf koppels te gaan en aan het einde zijn er bloemen, vuurwerk en een flinke gouden medaille voor onze springers uit Beveren. Chapeau, dit podium gaan ze jullie nooit meer afpakken. Jullie staan op de Alkmaarse winnerslijst met schouderklopjes en felicitaties van alle andere synchroonkoppels. En voor tenminste één keer dropen Duitsers en Spanjaarden af en was 1302 weer levendig in ons geheugen. Lenig en Vlug is back in “the international town”.

Een weekje later…

’t is druk voor ons tegenwoordig, van de ene wedstrijd naar de andere, van ’t ene hotel naar ’t andere… soms. Een selectieproef in Arques om onze lijst van geselecteerden voor het Franse kampioenschap nog wat aan te dikken en tien uur later vertrekt alweer een Beverse karavaan naar the city of Sven Nijs en Tom Boonen, Balen dus. Voor de laatste voorronde op Belgisch grondgebied. Lipi kreeg de dag voordien nog wat Dafalgan toegestopt wegens onwel en hoofdpijn en bleef op de Balendag aan bed gekluisterd vanwege een fel opkomende griep. Jaren geleden dat hij nog aan een wedstrijd noodgedwongen moest verzaken… voelt raar aan,  hoor. In de namiddag krijg je dan (natuurlijk in deze mediatijden via Whatsapp) een fantastisch filmpje doorgestuurd. Simon breekt het Belgisch record moeilijkheid op die selectieproef. Hij moest niets meer bewijzen, had drie keer het A-level voor de Europese kampioenschappen op zak en wilde dus eens wat anders tonen. 17.1 is het nieuwe record, goed voor vier drievoudige salto’s, in totaal 24 salto’s in alle vormen en richtingen en ondertussen nog 13 volledig schroeven. Don’t try this at home. Dit zou wel eens lang op de tabellen kunnen staan. Hij heeft momenteel alle records met uitzondering van eentje (de hoogste afwerking in een vrije reeks) op zijn naam. Of hij mijn record van zeven Belgische titels individueel nog wil aanvallen is een andere vraag.? Maar daar houdt niemand nog rekening mee. Voor het eerst blijkt nu ook wat belangstelling van de federatie, van de media en gisteren nog van “Iedereen beroemd” die me opbelde om Simon zijn telefoonnummer te hebben. Leuk toch die klasbakken uit Beveren-leie.

Parijs, Levallois dicht tegen La Defense…

Een club in de rijke “coté van de lichtstad”. Maar ook zo’n clubke zoals de onze een beetje. Heel wat leden, veel sfeer, veel leute, maar ook gedrevenheid alom. Zij stonden in voor de derde selectieronde van de Franse competitie. In de omgeving van Parijs zijn heel wat studenten en jonge werknemers actief, vooral in de ICT sector. Enkele Spanjaarden (die waren ook in Alkmaar) en Portugezen waren mee uitgenodigd. ’t Zou er dus weer om spannen. Wie zich nog moest kwalificeren had nu geen excuus meer. Simon moest dit nog doen, hij had de vorige selecties een paar steekjes laten vallen. ’t Was dus van “moetes”. Klus geklaard en met zijn tweede oefening werd hij de eerste “Vlaamse Fransman” (want daar zijn we Wattrelos nietwaar) in het klassement. De Portugees Djogo Abreu tekent altijd voor een top acht op de wereldkampioenschappen en de Spanjaard Roberto Villarasau is als een stier op een rooie lap op de trampoline. Tik op you tube en je ziet heel wat gewaagde acrobatie van die knaap met wereldklasse. Wie staat naast deze heren op het podium?  Ja , hoor, Simon Debacker. Weer een plaatje dat hij zal koesteren voor altijd. Wat een begin van het seizoen voor hem. En onze jeugd die neemt hij mee in zij springzog. Florian en Darwin winnen de pre-elite categorie en Merel en Augie staan ook op het schavotje. Onze junioren geven ook flink van ‘t latje. Dat belooft voor de toekomst. Onze delegatie voor het late Franse kampioenschap in juni dikt gestaag aan. Jammer dat we daar onze studenten gaan missen vanwege midden in de examens.

Grote ploeg van aan de Leie….

Met tien zijn ze geselecteerd voor het komende EK in Rimini (Italie) begin juni. Er zijn er zeven  van Lenig en vlug. Fantastisch toch. Nog een zestal weken en ’t is zover. Knokken dus, goed presteren en vooral dagelijks trainen. Op enkele dagen zelfs twee keer om de gewoontes van de wedstrijddagen aan te kweken. Drukke tijden voor het bestuur, de trainers en vanzelfsprekend zeker voor de atleten die alles nog moeten zien te combineren, zij het werk en sport, zij het studie en sport. Ouders zien het meestal wat argwanend tegemoet, want in de Vlaanders komt studie natuurlijk (en vanzelfsprekend ook ) op de eerste plaats. Wel, we zijn altijd trots om te melden dat de meesten (zeg maar zo goed als iedereen) het er ook in school heel goed vanaf brengt. Onze studenten zijn op één of twee vakjes na allemaal geslaagd in de tussentijdse examens, Simon is ondanks al zijn trainingsarbeid toch maar netjes in de gebruikelijke vijf jaar afgestudeerd als bio-ingenieur. Iets waar wij als coaches echt wel goed op hameren hoor. Slechte resultaten op school is de volgende wedstrijd thuisblijven. Vooral als het om een Franse wedstrijd gaat is dit een trigger waar de meesten niet willen voor passen. Dus studeren maar.

Onze kalender.

  • Weekend 1 mei                Vlaams kampioenschap in Beverfen-Waas
  • 16-17 mei                           selection nr 4 in Lons le Saunier (Franse competitie)
  • Eind mei                              Groot Belgisch kampioenschap in Gent (Topsportcomplex)
  • 1-6 juni                                EK in Rimini met zeven Lenig en Vluggers + coaches
  • 15-17 juni                           Championnat de France in Sevran (nabij Parijs)